SOWA OPAC :

2 wyniki

Książka

W koszyku

oceń

Butelka taty / Artur Gębka ; ilustracje: Agata Dudek. - Wydanie I. - Piaseczno : Wydawnictwo Widnokrąg, 2023. - 61, [3] strony : ilustracje ; 25 cm.

Autor

Gębka Artur Dudek Agata (1984- )

Forma i typ

Książki Proza

Odbiorca

Dzieci 6-8 lat

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Alkoholizm w rodzinie Zwalczanie Negatywne doświadczenia dziecięce (ACEs) Nadzieja Rodzina Ojcowie i synowie Butelki

Gatunek

Opowiadania i nowele

Kiedy pojawiła się po raz pierwszy? Nikt nie wie na pewno. Na początku stanęła obok fotela, nie rzucając się w oczy. Od początku nie spodobała się Wojtkowi, za to tata… Tata coraz dłużej i uważniej wpatrywał się w butelkę, aż od tego patrzenia zaczęła rosnąć. Niezwykle sugestywna opowieść o zagubieniu i niepomocnych sposobach radzenia sobie z problemami, które z czasem stają się wielkim ciężarem dla całej rodziny. Jest to również historia o nadziei. Pokazuje, że warto prosić o pomoc, bo tylko odkrycie tego, co często pozostaje ukryte, daje szansę na zmianę. Korzystając z pomocy, można poradzić sobie z największymi trudnościami i odzyskać to, co jest najcenniejsze. [Wydawca]

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. II/Po (1 egz.)

Książka

W koszyku

oceń

Mireczek : patoopowieść o moim ojcu / Aleksandra Zbroja. - Warszawa : Wydawnictwo Agora, 2021. - 262, [2] strony : ilustracje ; 22 cm.

Autor

Zbroja Aleksandra

Forma i typ

Książki Proza

Odbiorca

Dorośli

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Zbroja, Aleksandra Alkoholizm w rodzinie Dorosłe dzieci alkoholików (DDA) Ojcowie i córki Patologia społeczna Rodzicielstwo

Gatunek

Powieść autobiograficzna

Bardzo mocny debiut. Prawdziwa, poruszająca opowieść o próbie odnalezienia ojca, którego zabrał alkohol. Wklepuję na fejsa komunikat, że to koniec, że umarł nagle i niezapowiedzianie, że nie miałam okazji poznać własnego ojca, ponieważ on wolał wódę. I jabole, i browary, i pewnie nawet denaturat, bo był uzależnionym typu menela, który zasrywa sobie nogawkę spodni, śmierdzi w autobusie i zalega na dworcach. Potem usuwam to o denaturacie oraz dworcach. Piszę, że ojciec zmarł nagle i że mi smutno. Po chwili dodaję: „Choć już wiele lat temu mi zabrały go demony plątające się po jego trzewiach i głowie. Nie znaliśmy się — spotykałam głównie tego z trzewi i głowy, który podpowiadał mu, co robić. Że poza wódką jest tylko strach, że nic nie warto. Żeby dał sobie spokój. Tato, przykro mi, że tak się stało. Dzięki Tobie uczę się współczuć. Może to taki ostatni prezent, od Ciebie dla mnie”. Słowo „tato” kłuje w oczy, ale w całą resztę przez chwilę wierzę. Potem zostaje tylko to kłucie. „Tato”, „papo”, „papko”, językowe narzędzia tortur. [Wydawca]

dostępna do wypożyczenia

1 placówka posiada w zbiorach tę pozycję. Rozwiń informację, by zobaczyć szczegóły.

Wypożyczalnia

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. 821.162.1-3 (1 egz.)